Rocca delle Macie: van filmset naar wijngaard.

Rocca delle Macìe werd opgericht in 1973. Italo Zingarelli was destijds filmproducent van Ettore Scola’s “We All Loved Each Other So Much”. Ook de razend populaire filmserie met het komische duo Bud Spencer en Terence Hill (inclusief “They Call Me Trinity ‘En’ Trinity Is Still My Name ‘) kwam van zijn hand. Hij besloot zijn levenslange droom te verwezenlijken door het landgoed’ Le Macìe ‘te verwerven . Dit strekt zich uit over in totaal 93 hectare. Destijds waren er slechts twee beplant met wijngaarde. Het doel was om een wijnmakerij in het hart van de Chianti Classico-zone op te richten.

De liefde en passie voor het Toscaanse land worden door Italo overgedragen aan zijn zonen Sergio en Fabio en aan zijn dochter Sandra. In 1985 werd Sergio, de jongste tel, persoonlijk verantwoordelijk voor het wereldwijde distributienetwerk. In 1989, samen met zijn vrouw Daniela, werd hij benoemd tot Company President.
Als onderdeel van Sergio’s bedrijfsstrategie om op de lange termijn de hoogste kwaliteit te bereiken, consolideert en ontwikkelt hij, samen met de samenwerking van zijn zus Sandra, het bedrijf dat wereldwijd populair is en vele prijzen en erkenningen voor zijn wijnen in de wacht sleept.

Toonaangevende producent

Het landgoed van het bedrijf strekt zich nu ondertussen uit tot meer dan 500 hectare (1250 acres) met in totaal meer dan 200 (500 acres) gebruikt als wijngaarden en 22 (54 acres) als olijfboomgaarden, onderverdeeld over de zes landgoederen van het bedrijf: Le Macìe, Sant ‘Alfonso, Fizzano e le Tavolelle in het Chianti Classico-gebied, naast de landgoederen Campomaccione en Casa Maria in het Morellino di Scansano-gebied (Maremma)

In Italie is duidelijk het besef  dat het land en je directe omgeving beschermd en behouden moet worden. Bij Rocca delle Macìe implementeert dan ook agrarische technieken die gericht zijn op het voortdurend verbeteren van de producten. Het respecteren van het milieu is hier het middel voor.

Duurzaamheid

Deze praktijken, waarvan sommige onder de overkoepelende term “geïntegreerde gewas bescherming” vallen. Deze zijn gericht op het stroomlijnen van het verbruik van niet-hernieuwbare hulpbronnen. Water, lucht en bodem, het vermijden van niet-essentiële verspilling van natuurlijke hulpbronnen. Ook zoveel mogelijk de impact van menselijke activiteit op het evenwicht van het ecosysteem beperken.

Dankzij een reeks technieken en technologieën, die deel uitmaken van wat is aangeduid als “wijnbouw met hoge precisie”, is het mogelijk om de wijnbereiding rationeel en duurzaam te maken. In deze context zijn de wijngaarden beschouwd als een “levend element”. De verschillende ecologische, culturele en menselijke factoren kunnen datgene doen, om het allerbeste van de wijnstok en het terroir tot uitdrukking te brengen. Uiteraard is dan ook het doel om wijnen  van de beste kwaliteit te verkrijgen.