Bardolino is een lichtrode wijn gemaakt aan de oostelijke oevers van het Gardameer, in de regio Veneto in het noordoosten van Italië. De DOC-titel werd in 1968 toegekend.

Wijnen die zijn gemaakt in de oorspronkelijke, traditionele wijngaardgebieden, worden aangeduid als Classico. De iets robuustere, sterkere Bardolino Superiore-wijnen kregen in 2001 de onafhankelijke DOCG-status.

Zelfde druiven de amarone ….

Net als zijn bekendere buurman, Valpolicella, is de wijn gemaakt van een blend van Corvina en Rondinella. De eerste vormt 35-65 procent van alle Bardolino- of Bardolino Classico-wijnen, wat bijdraagt ​​aan structuur, gewicht en een zure kersenaroma. Rondinella is verantwoordelijk voor de karakteristieke en aantrekkelijk frisse, kruidige smaak van de wijn.

Wijzigingen in de DOC-beperkingen van Bardolino en zijn superieure DOCG-wijn Bardolino Superiore hebben ertoe geleid dat Barbera, Sangiovese, Marzemino, Merlot en Cabernet Sauvignon ook in de blend  is geoorloofd. Dit is beperkt tot een gecombineerd maximum van 20 procent.

Bardolino (en inderdaad ook Valpolicella) wijnen zijn door de jaren heen veelvuldig vergeleken met Beaujolais. Benadrukt toen men Bardolino Novello in 1987  ïntroduceerde als antwoord op de nouveau-wijnen van Beaujolais. Veel andere Italiaanse DOC’s waren op dat moment ook begonnen met het produceren van novello-wijnen.

De wijngaarden van Bardolino bevinden zich aan de oostelijke oevers van het Gardameer, onder de uitlopers van de Alpen die doorlopen tot in Trentino-Alto Adige. Het klimaat is hier begrijpelijkerwijs fris. Briesjes vanaf het meer en koele berglucht die respectievelijk vanuit het westen en noorden over het gebied waaien.

Invloed van het meer

Het meer tempert ook de temperatuurschommelingen enigszins en reflecteert het zonlicht terug naar de hoger gelegen wijngaarden. Dit helpt het fruit om in de loop van het groeiseizoen volledige fenolische rijpheid te bereiken. Deze combinatie van koele temperaturen en felle zonneschijn is verantwoordelijk voor het benadrukken van de heldere, fruitige kwaliteiten van Bardolino-wijnen.

Net als in Chianti is de wijnbouwzone hier in de jaren zestig en zeventig drastisch uitgebreid. De impact hiervan was minder duidelijk dan in Valpolicella, waar het terrein minder variabel is en de ligging van de wijngaarden belangrijker is. De belangrijkste trend die hier waarneembaar is, is dat de bodem in het zuiden rijker is dan in het noorden. Dit leidt tot hogere opbrengsten in het zuiden en een daarmee gepaard gaande kwaliteitsdaling.