Salento

Salento IGT is een van de meest gebruikte IGT-titels in Puglia, Zuid-Italië. Het beslaat de Salento, het op kalksteen gebaseerde schiereiland dat de Adriatische Zee scheidt van de Ionische Zee en de hiel van Italië vormt.

In theorie kunnen Salento IGT-wijnen rood, wit, rosé, stil, mousserend (spumante), zoet (passito) of droog zijn. Dit geeft in theorie de lokale wijnmakers bijna de vrije hand. In de praktijk ligt de nadruk nog steeds op de lang gevestigde stijlen van de regio: krachtige, soms droge, soms  jammige wijnen

De best presterende DOC’s van Zuid-Puglia zijn Primitivo di Manduria en Salice Salentino. Hun belangrijkste druivensoorten (Primitivo, Negroamaro en Malvasia Nera) zijn ook de sleutel tot Salento IGT-wijnen. Ook de aromatische rode Aleatico en de weinig bekende Susumaiello spelen een rol. Dat geldt ook voor Fiano, tussen de verschillende, minder voorkomende IGT Bianco-wijnen.

De lijst van druivenrassen die geoorloofd zijn voor gebruik in Salento IGT-wijnen is aanzienlijk, met ongeveer 50. Dit is een symptoom van de ontwikkeling van Zuid-Italië naar het maken van druivenrassen en etikettering om marktaandeel te winnen.

Veel Primitivo, maar ook veel internationale rassen

Zoals gebruikelijk is voor IGT-titels, is de lijst een mix van Italiaanse klassiekers en de wereldwijd populaire variëteiten. Populaire, alomtegenwoordige Italiaanse druiven als Sangiovese, Montepulciano en Pinot Grigio kunnen worden gebruikt in Salento IGT-wijnen. De wereldwijde cast bestaat uit de Franse krachtpatsers Cabernet Sauvignon, Merlot en Chardonnay.

Salento IGT Rosso-, Rosato- en Bianco-melanges mogen elk aandeel bevatten van alle variëteiten die binnen de teeltzone zijn toegestaan. Cépagewijnen moeten ten minste 85 procent van de variëteit op het etiket bevatten. Wijnen van twee variëteiten moeten 50-85 procent van de eerste variëteit en 15-50 procent van de tweede bevatten. Dezelfde regels zijn van toepassing op passito rosso of bianco, laat geoogste wijnen en spumante bianco en rosato.

De Salento omvat de drie meest zuidelijke provincies van Puglia, Taranto (ook gedekt door de Tarantino IGT-titel), Brindisi en Lecce. Het wijnbouwgebied dat onder de Salento IGT-titel valt, strekt zich dus 180 kilometer van noord naar zuid uit. Het loopt van de witte stranden van Leuca, langs de havenstad Taranto, langs de kloof Gravina di Laterza en tot aan de grens met Basilicata.

Het terroir hier is typisch voor Puglia: heet, vlak en droog. Alleen dichter bij de kust is er enige onderbreking van de beroemde zon van Zuid-Italië, die terecht de bijnaam Il Mezzogiorno wordt genoemd. Dit betekent “de middag”, verwijzend naar de meedogenloze zon en hitte.